ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Ν. ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

ΜΥΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ 1821

«25Η Μαρτίου 1821». Χριστιανισμός και Ελληνισμός συστρατεύονται για να αποτινάξουν το ζυγό που τέσσερις αιώνες καταδυνάστευε το Έθνος μας, καταρρακώνοντας κάθε έννοια τιμής , ελευθερίας και ανθρώπινης αξιοπρέπειας.  Η Εκκλησία και ο κλήρος στάθηκε στο πλευρό των υποδούλων από την πρώτη στιγμή, σε μια υπέρμετρη προσπάθεια να κρατηθεί ζωντανή η εθνική συνείδηση. Την ημέρα αυτή, του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, διαλέγει ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, για να βροντοφωνάξει από την Αγία Λαύρα το χαρμόσυνο μήνυμα  της σωτηρίας του ελληνικού έθνους. Και οι δυο γιορτές συνταυτίστηκαν στις καρδιές και στο μυαλό των Ελλήνων. Και τα δυο μηνύματα έγιναν ένα. Ο Θεός είχε βάλει την υπογραφή Του.
Η κραυγή «Ελευθερία ή Θάνατος» που βγήκε μέσα από τα στήθη και τις λαβωμένες καρδιές όλων των σκλαβωμένων Ελλήνων, πήρε διαστάσεις οικουμενικές , πανανθρώπινες. Διδάξαμε, ότι η ελευθερία δεν κερδίζεται με απατηλές υποσχέσεις αλλά χρειάζονται αγώνες και θυσίες, πόνος και δάκρυα. Αυτό είναι το μεγάλο μήνυμα της 25ης Μαρτίου που οφείλουμε να διαφυλάξουμε και να υπερασπιστούμε. 
Σήμερα, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με νέες προκλήσεις και απειλές που καλούμαστε να ξεπεράσουμε, αντλώντας δύναμη από τα παράδειγμα αυτοθυσίας και αυταπάρνησης των ηρωικών προγόνων μας.   Αυτή τη φορά ο εχθρός είναι πιο επικίνδυνος, γιατί είναι αόρατος και είναι εντός των πυλών. Ο λαός μας δέχεται αδιάκοπο σφυροκόπημα προπαγάνδας και συστηματική πλύση εγκεφάλου προκειμένου να   αφανιστεί  η εθνική του αυτοσυνειδησία. Η γλώσσα του  κακοποιείται,   η παράδοσή του και η πίστη του γελοιοποιούνται,    η ιστορία του και τα σύμβολά του ενοχοποιούνται , υποβαθμίζεται και εξαφανίζεται κάθε ηθική, πνευματική και ανθρωπιστική αξία αλλά και κάθε ιδανικό της φυλής μας.  Την ίδια ώρα,   προωθείται η πολυπολιτισμικότητα, η παγκοσμιοποίηση, η αποεθνικοποίηση  ταυτόχρονα με την ομογενοποίηση στην ανθρώπινη σκέψη και συμπεριφορά.
Μπροστά μας υπάρχει ο δημοφιλής, πολύβουος δρόμος της υποταγής, του συμβιβασμού και της αδιαφορίας. Υπάρχει  όμως κι  ένας άλλος. Αυτός της αντίστασης.   Γιατί σε ετούτη τη γη, αυτό μάθαμε πάνω από όλα. Να παλεύουμε και να νικάμε. Κι άλλον αγώνα δεν γνωρίζει η φυλή μας που έσπειρε αυτή τη γη με κόκκαλα ηρώων και την πότισε με αίμα γενναίων.

          Πάνω απ’όλα όμως, οφείλουμε να διατηρήσουμε αμόλυντη και δυνατή την ορθόδοξη πίστη μας.   Το χρωστάμε αυτό στις «Άγιες Μορφές των προγόνων μας» που πολεμώντας για τα Ιερά και  τα Όσια τα φυλής μας δεν δίστασαν να θυσιάσουν τη ζωή τους «για του Χριστού τη Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία».