ΣΗΜΕΙΑ ΟΜΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΣΤ’ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ, ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ ΣΕΡΡΩΝ ΜΑΡΙΑΣ ΚΟΛΛΙΑ-ΤΣΑΡΟΥΧΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

«Αν κάποιοι σε αυτή την αίθουσα και έξω από αυτήν, είτε γιατί απουσιάζουν είτε γιατί κρύβονται στο σκοτάδι, ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ τελικά

ότι δεν θα διερευνηθεί η υπόθεση του Μνημονίου και η προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ,

ότι δεν θα διερευνηθούν οι πολιτικές και οι ποινικές ευθύνες των κυβερνητικών και λοιπών παραγόντων της περιόδου 2009-2010,

ότι δεν θα διερευνηθούν ποια φυσικά ή νομικά πρόσωπα εκμεταλλεύτηκαν εσωτερική πληροφόρηση,

ότι δεν θα διερευνηθούν οι ευθύνες οποιουδήποτε, ο οποίος με πράξεις ή παραλείψεις διευκόλυνε ή με δόλο δεν απέτρεψε κερδοσκοπικά παιχνίδια,

μα πολύ περισσότερο,

ότι δεν θα εντοπιστούν και δεν θα καταλογιστούν οι ευθύνες σε όσους αυτές ανήκουν και

ότι δεν θα πληροφορηθεί η Βουλή και η κοινή γνώμη την αλήθεια,

έχετε δίκιο να τα πιστεύετε,

έχετε δίκιο, γιατί ερμηνεύετε τα πράγματα μέσα από τη διάσταση του παρελθόντος, των απείρων εξεταστικών, και εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, των μηδενικών ουσιαστικών αποτελεσμάτων.

Ο λαός μας λέει, «ότι αν θέλεις να κάνεις κάτι, θα βρεις έναν τρόπο. Μα αν δεν θέλεις, θα βρεις μια δικαιολογία.»

Και από αυτές σε αυτή την αίθουσα έχουν ακουστεί αρκετές και από πολλούς.

Όσο για τον τρόπο μια μικρή επιφύλαξη να την έχετε, όχι γιατί θα το θέλουν κάποια κόμματα, αλλά γιατί θα είναι απαίτηση ολόκληρης της κοινωνίας, και σε αυτήν τίποτα δεν θα μπορέσει να αντισταθεί.

Επειδή θα πρέπει τα λόγια μας να μην υπερβαίνουν τις πράξεις, πιστεύω ότι όλοι θα θέλαμε να γνωρίσουμε εκείνους, τον συγγραφέα ή τους συγγραφείς των ομιλιών του τότε Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και σημερινού Πρωθυπουργού κ. Σαμαρά, ότι η κοινωνική συνοχή σημαίνει αίσθημα δικαίου, ότι ο λαός πρέπει να μάθει όλη την αλήθεια γι’ αυτούς που κυβέρνησαν, ότι τέλος θα γίνει μια Εξεταστική Επιτροπή – μια μόνο – πως, γιατί φτάσαμε στο Μνημόνιο.

Ώστε να πληροφορηθεί ο Ελληνικός λαός τι έγινε και ποιος ευθύνεται. Χωρίς εκπτώσεις, χωρίς συμβιβασμούς.

Και θα μου επιτρέψετε να υπενθυμίσω κυρίες και κύριοι συνάδελφοι ότι αυτοί που σήμερα μιλούν για την ανάγκη σταθερότητας στη χώρα, είναι αυτοί που υποστήριζαν, διακήρυτταν χθες ότι κάποιοι πιέζουν η Νέα Δημοκρατία να συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ. Ότι δεν συμφέρει τον Ελληνικό λαό να γίνει τέτοια «συγκυβέρνηση». Ότι αυτή η συγκυβέρνηση συμφέρει μόνο το ίδιο το ΠΑΣΟΚ για να πέσει στα μαλακά.

Ότι αυτή συμφέρει τη διαπλοκή, ότι αυτή η συγκυβέρνηση συμφέρει τα εξωθεσμικά κέντρα. Ότι μια αδύναμη κυβέρνηση, δύο κομμάτων, μπορούν ευκολότερα να την ελέγχουν. Να την πιέζουν. Να την εκβιάζουν.

Αυτούς που λοιπόν καταγγείλατε τότε, δεν έχουν ονοματεπώνυμα. Και αυτά τα ισοδύναμα, η εξουσία δηλαδή να ελέγχεται από εσάς, να διορίζετε τους κολλητούς σας, είναι αυτά που σας ενώνουν σήμερα, και είναι πολλά περισσότερα από αυτά που σας χώριζαν χθες. Η φιλία χτίζεται τελικά γρήγορα όταν υπάρχουν διαπλεκόμενα οφέλη.

Έλεγε ο Ντίνος Ηλιόπουλος, «λοιπόν δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά σήμερα είσαστε μια ωραία ατμόσφαιρα». Και γιατί όχι αφού συναποφασίσατε  να επιλέξετε μια ανέξοδη, ανούσια συλλογική ενοχή αντί για πραγματικές ατομικές πολιτικές ευθύνες που θα έπρεπε να καταλογιστούν.

Γινόμαστε εκνευριστικοί, αλλά αυτό είναι αποτέλεσμα της συνέπειας και της υπευθυνότητάς μας.

Το ερώτημα παραμένει και είναι: το ποιος θα βγάλει το φίδι από την τρύπα;

Τελικά αποδείχτηκε επικίνδυνο να λέτε και να υποστηρίζετε πράγματα που οι άνθρωποι μπορούν να θυμηθούν. Είναι τόσες οι υποσχέσεις σας, που έχουν μειώσει στο ελάχιστο την εμπιστοσύνη του λαού προς εσάς.

Πρώτο καθήκον μιας κοινωνίας είναι η δικαιοσύνη. Και επειδή ίσως κάποιοι επιλέγουν να τη βρουν στον άλλο κόσμο. Σ’ αυτή τη ζωή έχουμε μόνο νόμους. Ακόμη και αυτούς τους σημερινούς με τα «παραθύρια» τους».