ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΩΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΧΡΥΣΟΒΕΛΩΝΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

«Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα καταρρέει»

  

Σχολιάζοντας τις τελευταίες εξελίξεις σε ό,τι αφορά στο θέμα των πανελλαδικών εξετάσεων, η Αναπληρώτρια Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ και Τομεάρχης Δημόσιας Διοίκησης, Βουλευτής Μαγνησίας Μαρίνα Χρυσοβελώνη έκανε την εξής δήλωση:

«Έχω περάσει, λόγω των παιδιών μου, τρεις φορές την διαδικασία των πανελλαδικών εξετάσεων και έχω νιώσει πάρα πολύ καλά το συναίσθημα της αγωνίας τόσο για τους εξεταζόμενους όσο και για τους γονείς τους. Από την άλλη μεριά ζώντας εκ των έσω, λόγω της πολιτικής μου δραστηριότητας, τα όσα δραματικά τεκταίνονται για τους εκπαιδευτικούς είμαι υποχρεωμένη να αφουγκραστώ με προσοχή τα όσα καταγγέλλουν.

Η Τριμερής Συγκυβέρνηση και ο νυν Υπουργός Παιδείας, αφού κατά την φετινή χρονιά καταδίκασαν ολόκληρα σχολεία να υπολειτουργούν λόγω έλλειψης θέρμανσης και εκπαιδευτικών, οι οποίοι τελικά δεν ήλθαν ποτέ, αφού με πύρινους λόγους στη Βουλή διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους για την ανάγκη αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, για να ξεχωρίσουν οι καλοί και οι άριστοι και αυτοί να επιβραβευθούν, τώρα τόσο τους άριστους αλλά και τους άλλους τους μη, εν μια νυκτί και λίγο πριν το τέλος της σχολικής χρονιάς και την έναρξη των πανελλήνιων εξετάσεων, έρχονται να τους «επιβραβεύσουν» τόσο με αναγκαστική αύξηση των διδακτικών ωρών, που μόνο το μέτρο αυτό κατά σχετικούς υπολογισμούς θα οδηγήσει σε 13.000 απολύσεις, όσο και την εισαγωγή στην εκπαίδευση της κλίνης του Προκρούστη. Οι αναγκαστικές μεταθέσεις κατά την ανέλεγκτη κρίση της υπηρεσίας είναι μέτρο ισοδύναμο με την πολιτική επιστράτευση των εκπαιδευτικών, αυτή που κραδαίνουν εναντίον των εκπαιδευτικών σε περίπτωση απεργίας μέσα στις πανελλήνιες εξετάσεις. Πόσο εχέφρονα νου έχουν όλοι όσοι εκπονούν τα σχέδια αυτά, όταν επιδεικτικά αγνοούν το γεγονός ότι οι εκπαιδευτικοί παράγουν πνευματικό και κοινωνικό έργο και πρέπει να έχουν συγκεκριμένες εγγυήσεις, για να μπορούν να αφοσιωθούν απερίσπαστοι στο έργο τους και όχι να μετατρέπονται σε περιπλανώμενους πένητες; Ποια ποιότητα παιδείας επιφυλάσσεται στα παιδιά μας, όταν αυτή παρέχεται σε σχολεία που πλέον θα βρίσκονται πολύ μακριά από τον τόπο διαμονής των μαθητών και είναι αποτέλεσμα συνεχών συγχωνεύσεων που θα καταλήγει κάθε τμήμα να έχει αριθμό μαθητών πρωτοφανώς μεγάλο τις τελευταίες δεκαετίες; Ποια ποιότητα παιδείας προβλέπεται να παρέχεται από εκπαιδευτικούς που θα έχουν χάσει κάθε βασικό εργασιακό δικαίωμα που είχαν εδώ και δεκαετίες και καλούνται εν μια νυκτί να σφαχθούν και να αγιάσουν για χάρη ποιου Αγά;

Κατά βάθος και εξετάζοντας το θέμα με ψυχραιμία δεν υπάρχουν δυο πλευρές. Όλοι είμαστε θύματα των αποτυχημένων πολιτικών της συγκυβέρνησης.

Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι ο 21ος αιώνας βρήκε το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα αρκετά πιο πίσω από τα ευρωπαϊκά πρότυπα.

Οφείλουμε αυτήν την πεποίθηση να την ανατρέψουμε. Να την ανατρέψουμε στην πράξη. Να την ανατρέψουμε τώρα.

Αυτή είναι η πρόκληση. Να δώσουμε στο εκπαιδευτικό σύστημα νέα δυναμική και κύρος. Μόνο έτσι θα λυθούν τα προβλήματα».