ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΕΡΕΝΣ ΚΟΥΙΚ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΤΩΝ ΔΑΣΟΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΑΣΟΠΟΝΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΠΙΟΡΚΩΝ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ

Το κατεπείγον αίτημα των Διοικητικών Συμβουλίων της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (Π.Ε.Δ.Δ.Υ) και της Ένωσης Ελλήνων Δασοπόνων Δημοσίων Υπαλλήλων (Ε.Ε.Δ.Δ.Υ), για την προστασία των μελών των προαναφερομένων συνδικαλιστικών φορέων, από τη νέα επιχείρηση τρομοκράτησης και βιομηχανίας παραγωγής επιόρκων, μετά τις αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στις διατάξεις του νέου πειθαρχικού κώδικα, μεταφέρει με Ερώτησή του προς τους Υπουργούς Εσωτερικών Ευριπίδη Στυλιανίδη και Περιβάλλοντος Ευάγγελο Λιβιεράτο, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Τέρενς Κουίκ.

Οι Δασολόγοι, Δασοπόνοι και Δασοφύλακες, καλούνται να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους σε ένα καθεστώς τρόμου και διαρκών απειλών, από κάθε πλευρά, μετά την ισχύ του νέου πειθαρχικού κώδικα, την ώρα που αντιμετωπίζουν τα καθήκοντα και τις ευθύνες τους, μέσα σε τραγικές συνθήκες δημοσιονομικής ένδειας οι οποίες έχουν επιβληθεί από το πρόγραμμα δημοσιονομικής σταθερότητας, χωρίς τεχνικά μέσα, χωρίς οικονομικούς πόρους και χωρίς τη δυνατότητα να μετακινούνται για την εκτέλεση των καθηκόντων τους, μέσα στα δάση.

Οι Ενώσεις, καλούν την κυβέρνηση να αποκαταστήσει τη δυνατότητα λειτουργίας του Δημοσίου οριοθετώντας άμεσα και με σαφήνεια το εύρος εφαρμογής των πειθαρχικών διατάξεων, στηρίζοντας τη λειτουργία των υπηρεσιών και αποκαθιστώντας με δίκαιο τρόπο και για τους υπαλλήλους αλλά και για την ελληνική διοίκηση, ένα αξιόπιστο και εφαρμόσιμο πειθαρχικό δίκαιο.

Και αποκαλύπτουν ότι:

«Είναι βέβαιο ότι οι ελεγχόμενοι (φυσικά ή νομικά πρόσωπα) έχουν σημαντικά οικονομικά συμφέροντα, που πολλές φορές, συχνά κατά παράβαση και της κείμενης νομοθεσίας, έρχονται σε αντίθεση με την έννοια του δημοσίου συμφέροντος.

Δυστυχώς δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι «θιγόμενοι», στρέφονται διοικητικά ή δικαστικά κατά των Δασικών Υπαλλήλων, είτε για να ακυρώσουν τελικά τις δυσμενείς για αυτούς διοικητικές πράξεις, είτε για να τύχουν ευνοϊκότερης μεταχείρισης μέσω του εκφοβισμού των υπαλλήλων, είτε ακόμη και για λόγους εκδίκησης».

«Ποια μέτρα προτίθεστε να λάβετε για την προστασία των εργαζομένων από κάθε κακόβουλη ή υστερόβουλη ενέργεια που βρίσκει ευνοϊκό έδαφος στο πειθαρχικό δίκαιο και τη στοχοποίηση των εργαζομένων; Σκοπεύετε να αναθεωρήσετε τις εξοντωτικές διατάξεις του νέου πειθαρχικού κώδικα;», ερωτά τους αρμόδιους Υπουργούς ο Τέρενς Κουίκ και τους υπενθυμίζει ότι με τις πράξεις τους, καταργούν το τεκμήριο της αθωότητας επιβάλλουν αυστηρά διοικητικά μέτρα χωρίς την απολογία ή την προγενέστερη ακρόαση του κατηγορουμένου και απαξιώνουν το έργο των Δασικών Υπηρεσιών.

Ακολουθεί το κείμενο της Ερώτησης

ΕΡΩΤΗΣΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ:

ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟ ΛΙΒΙΕΡΑΤΟ

ΘΕΜΑ: «ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ Δ.Σ ΤΗΣ Π.Ε.Δ.Δ.Υ ΚΑΙ ΤΗΣ Ε.Ε.Δ.Δ.Υ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΠΙΟΡΚΩΝ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ»

Αξιότιμοι κ.κ. Υπουργοί,

Τα Διοικητικά Συμβούλια της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (Π.Ε.Δ.Δ.Υ) και της Ένωσης Ελλήνων Δασοπόνων Δημοσίων Υπαλλήλων (Ε.Ε.Δ.Δ.Υ), κατέθεσαν κατεπείγον αίτημα για την προστασία των μελών των προαναφερομένων συνδικαλιστικών φορέων, από τη νέα επιχείρηση τρομοκράτησης και βιομηχανίας παραγωγής επιόρκων, μετά τις αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στις διατάξεις του νέου πειθαρχικού κώδικα.

Επειδή δεν γνωρίζω αν έχετε δώσει την πρέπουσα σημασία στις αιτιάσεις τους (αν και θα έπρεπε), σας επισυνάπτω την ανακοίνωση των ενώσεων όπως ακριβώς παραδόθηκε στο λογαριασμό ηλεκτρονικού μου ταχυδρομείου:

«Οι Δασικοί Υπάλληλοι (Δασολόγοι-Δασοπόνοι και Δασοφύλακες), καλούνται να αντιμετωπίσουν σε όλη τη χώρα περιστατικά δασικών και αγροτικών παραβάσεων, να προστατέψουν και να διαχειριστούν αειφορικά τα δασικά οικοσυστήματα και να συλλέξουν στοιχεία που είναι απαραίτητα για τη σύνταξη των δασικών έργων και εργασιών.

Τα καθήκοντα και οι εργασίες αυτές, επιβάλουν την παρουσία τους στην ύπαιθρο και μάλιστα κάτω από επικίνδυνες και επαχθείς συνθήκες.

Στο πλαίσιο αυτό, (που δεν είναι και το πλέον ελκυστικό για τους εργαζόμενους) και παρά την αναγνώριση των δυσκολιών του έργου των δασικών Υπηρεσιών, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που διάφοροι φορείς ή φυσικά πρόσωπα καταφέρονται εναντίον τους ασκώντας αρνητική κριτική για τη δυνατότατα ανταπόκρισης τους, στο δύσκολο και πολύπλευρο (από πλευράς αρμοδιοτήτων) έργο που τους έχει ανατεθεί.

Την ίδια στιγμή βιώνουμε όλοι μας, σαν εργαζόμενοι, αυτό το κλίμα τρόμου που καλλιεργείται τελευταία και απαιτεί «θυσίες» αθώων και ενόχων με ασήμαντες ή και ανύπαρκτες αφορμές, προκειμένου να ικανοποιηθεί η απαίτηση της Τρόικας για απολύσεις 15.000 υπαλλήλων.

Οι Ενώσεις μας καταγγέλλουν το γεγονός, ότι η Πολιτεία αντί να στηρίξει τις Δημόσιες Υπηρεσίες και τους εργαζόμενους σε αυτές, στην πράξη τους εγκαταλείπει, υποβαθμίζοντας το ρόλο τους, αγνοώντας το μέγεθος του έργου που είμαστε υποχρεωμένοι από το Σύνταγμα και τους νόμους να εκτελέσουμε (Δασική προστασία και Αγροτική Ασφάλεια) και καλλιεργώντας (αν μη τι άλλο και ενισχύοντας), την υποστελέχωση που η ίδια έχει προκαλέσει, με τις αθρόες αποχωρήσεις και το φόβο που έχει σπείρει, για κάθε πράξη ή πρωτοβουλία που αναλαμβάνεται στα πλαίσια των καθηκόντων μας.

Οι συνάδελφοί μας (Δασολόγοι, Δασοπόνοι και Δασοφύλακες):

• Καλούνται να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους σε ένα καθεστώς τρόμου και διαρκών απειλών, από κάθε πλευρά, μετά την ισχύ του νέου πειθαρχικού κώδικα.
• Μετατράπηκαν όλοι σε εν δυνάμει «επίορκους» αφού αρκεί μια απλή και ανυπόστατη καταγγελία, για να περιπλέξει τον καθένα μας σε περιπέτειες.
• Αναλαμβάνουν το βάρος εκτέλεσης πολλαπλάσιων καθηκόντων και αρμοδιοτήτων, (αγροτική ασφάλεια και νέα δασικά αντικείμενα) χωρίς καμιά πρόβλεψη για την ενίσχυση, την εκπαίδευση και την εργασιακή τους ασφάλεια.
• Κατηγορούνται αναίτια, όπως στην περίπτωση των Δασικών χαρτών, για την αποτυχία του «μεγαλόπνοου» σχεδιασμού, άλλων φορέων.
• Καλούνται να στηρίξουν το έργο της δασοπροστασίας με ένα πρόχειρο οργανόγραμμα των δασικών Υπηρεσιών που είναι κυριολεκτικά σχεδιασμένο «στο πόδι».
• Αντιμετωπίζουν τα καθήκοντα και τις ευθύνες τους, μέσα σε τραγικές συνθήκες δημοσιονομικής ένδειας που έχουν επιβληθεί από το πρόγραμμα δημοσιονομικής σταθερότητας, χωρίς τεχνικά μέσα, χωρίς οικονομικούς πόρους και χωρίς τη δυνατότητα να μετακινούνται για την εκτέλεση των καθηκόντων τους, μέσα στα δάση.

Για κανένα από τα προαναφερόμενα η ευθύνη δεν ανήκει στους εργαζόμενους. Η ευθύνη είναι μόνο πολιτική και σε αυτό το επίπεδο θα πρέπει να αναζητηθεί και ιδίως στις επιλογές των τελευταίων κυβερνήσεων που οδήγησαν στην περιθωριοποίηση και τη διοικητική υποβάθμιση τον Τομέα.

Τα παραπάνω έχουν σημασία ιδιαίτερα σήμερα, που λόγω της οικονομικής κρίσης, η εμφάνιση παραβατικών φαινομένων είναι ιδιαίτερα αυξημένη (λαθροϋλοτομίες, αγροτικές και δασικές παραβάσεις) και οι δασικοί υπάλληλοι έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με κινδύνους κατά της ζωής τους ενώ και τα φαινόμενα βιαιοπραγιών σε βάρος τους αυξάνονται.

Οφείλει η Πολιτεία (εκτός από αυστηρούς νόμους και επικοινωνιακές ανακοινώσεις) να αναλάβει τις ευθύνες της και να πάρει μέτρα για να προστατέψει τη δημόσια περιουσία (δασική και αγροτική) εκπληρώνοντας τη συνταγματική της υποχρέωση, να προστατέψει η ίδια την πολιτιστική μας κληρονομιά και τα δασικά οικοσυστήματα, οργανώνοντας τις αρμόδιες Δημόσιες Υπηρεσίες.

Υπενθυμίζουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι τα δάση στη χώρα μας είναι δημόσιος πόρος και κοινωνικό αγαθό και η υποχρέωση να προστατευθούν είναι υποχρέωση κυρίως του Κράτους και όχι ιδιωτικών φορέων ή πολιτών, που στις περισσότερες περιπτώσεις ενδιαφέρονται μόνο για το πρόσκαιρο (δικό τους) κέρδος.

Για όλα τα παραπάνω:

Ζητάμε να ληφθούν μέτρα για την προστασία των εργαζομένων από κάθε κακόβουλη ή υστερόβουλη ενέργεια, που βρίσκει ευνοϊκό έδαφος στο πειθαρχικό δίκαιο και στη στοχοποίηση των εργαζομένων και καλλιεργήθηκε συστηματικά από τα ΜΜΕ.

Ζητάμε να καταργηθεί η παράλογη και απαράδεκτη για τις Δασικές Υπηρεσίες ρύθμιση του νόμου 3833/10 (40/Α΄) που περιορίζει τη δυνατότητα μετακίνησης στους Δασικούς υπαλλήλους, να επιτελέσουν το καθήκον τους μέσα στα δάση.

Όταν το ίδιο το Κράτος περιορίζει τη μετακίνηση των δημόσιων λειτουργών μέσα στα δάση κάτω από τις 60 μέρες το έτος, πώς είναι δυνατόν να ζητούνται ευθύνες από τους Δασικούς Υπαλλήλους του για την ελλειμματική παρουσία μέσα στα δασικά οικοσυστήματα;

Όταν στους υπαλλήλους δεν καταβάλλονται οι δεδουλευμένες αποδοχές, πως είναι δυνατόν να λειτουργήσει ο κρατικός μηχανισμός με αποτελεσματικότητα;

Όταν ακόμη και τα καύσιμα των κρατικών αυτοκινήτων είναι περιορισμένα και μειώνονται στο ελάχιστο οι κινήσεις, πως είναι δυνατόν να εξυπηρετηθούν οι πολίτες και να κινηθεί αποτελεσματικά ο κρατικός μηχανισμός;

Όταν σε περιπτώσεις μεγάλης ανάγκης δασικοί υπάλληλοι κινηθούν εκτός έδρας, με κρατικά οχήματα, πάνω από τις προβλεπόμενες 60 ημέρες (ακόμη και αδαπάνως) πώς διασφαλίζονται σε περίπτωση ατυχήματος ή εκδήλωσης περιστατικού βιαιοπραγίας σε βάρος τους;

Εναντίον ποιου θα στραφεί, σε περίπτωση ελέγχου, το Σώμα Ελεγκτών Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης στις παραπάνω περιπτώσεις;

Πώς θα προστατευτούν οι Δασικοί υπάλληλοι εάν κάποιος πολίτης, στον οποίο δεν αρέσει το αποτέλεσμα μιας διοικητικής πράξης, ακόμη και της ενδικοφανούς διαδικασίας της πράξης χαρακτηρισμού, προσφύγει δικαστικά για να ακυρώσει την πράξη (και να εκδικηθεί ταυτόχρονα το δημόσιο υπάλληλο που έκανε σωστά τη δουλειά του και ζει με το φοβικό σύνδρομο της άδικης κατηγορίας) κ.α.;

Πόσο δίκαιο είναι με μια υπεραπλούστευση της «πειθαρχικής διαδικασίας» να καταργούμε το τεκμήριο της αθωότητας και να αρνούμαστε σαν κοινωνία το δικαίωμα της υπεράσπισης ή να επιβάλλουμε αυστηρά διοικητικά μέτρα χωρίς την απολογία ή την προγενέστερη ακρόαση του κατηγορούμενου;

Μήπως οδηγούμε με όλα αυτά τις δημόσιες αρχές και κατ’ επέκταση το κράτος μας σε πλήρη παράλυση;

Οι δασικοί υπάλληλοι (Δασολόγοι – Δασοπόνοι και Δασοφύλακες), διενεργούν καθημερινά καθήκοντα και ελέγχους που σχετίζονται με την προστασία της δημόσιας περιουσίας, του φυσικού περιβάλλοντος και του δημόσιου συμφέροντος.

Είναι βέβαιο ότι οι ελεγχόμενοι (φυσικά ή νομικά πρόσωπα) έχουν σημαντικά οικονομικά συμφέροντα, που πολλές φορές, συχνά κατά παράβαση και της κείμενης νομοθεσίας, έρχονται σε αντίθεση με την έννοια του δημοσίου συμφέροντος. Δυστυχώς δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι «θιγόμενοι», στρέφονται διοικητικά ή δικαστικά κατά των Δασικών Υπαλλήλων, είτε για να ακυρώσουν τελικά τις δυσμενείς για αυτούς διοικητικές πράξεις, είτε για να τύχουν ευνοϊκότερης μεταχείρισης μέσω του εκφοβισμού των υπαλλήλων, είτε ακόμη και για λόγους εκδίκησης.

Καλούμε την ΠΟΓΕΔΥ, τις λοιπές ομοσπονδίες εργαζομένων στον Τομέα και την ΑΔΕΔΥ να πάρουν θέση για αυτά τα ζητήματα και να πιέσουν την Κυβέρνηση για να στηρίξει το έργο και το χαρακτήρα των Δασικών Υπηρεσιών.

Καλούμε την Κυβέρνηση να αποκαταστήσει τη δυνατότητα λειτουργίας του Δημοσίου οριοθετώντας άμεσα και με σαφήνεια το εύρος εφαρμογής των πειθαρχικών διατάξεων, στηρίζοντας τη λειτουργία των υπηρεσιών και αποκαθιστώντας με δίκαιο τρόπο και για τους υπαλλήλους αλλά και για την ελληνική διοίκηση, ένα αξιόπιστο και εφαρμόσιμο πειθαρχικό δίκαιο.

Τα Διοικητικά Συμβούλια»

Κατόπιν τούτων, ερωτάσθε κ.κ. Υπουργοί:

1. Ποια μέτρα προτίθεστε να λάβετε για την προστασία των εργαζομένων από κάθε κακόβουλη ή υστερόβουλη ενέργεια που βρίσκει ευνοϊκό έδαφος στο πειθαρχικό δίκαιο και τη στοχοποίηση των εργαζομένων; Σκοπεύετε να αναθεωρήσετε τις εξοντωτικές διατάξεις του νέου πειθαρχικού κώδικα;
2. Κατανοείτε ότι με τις πράξεις σας:
• Καταργείτε το τεκμήριο της αθωότητας και αρνείστε το δικαίωμα της υπεράσπισης;
• Επιβάλλετε αυστηρά διοικητικά μέτρα χωρίς την απολογία ή την προγενέστερη ακρόαση του κατηγορουμένου;
• Δημιουργείτε μία νέα βιομηχανία παραγωγής επιόρκων;
• Απαξιώνετε το έργο και το χαρακτήρα των Δασικών Υπηρεσιών;
• Οδηγείτε με όλα αυτά τις δημόσιες αρχές και κατ’ επέκταση το Κράτος μας σε πλήρη παράλυση;
3. Πώς θα προστατευτούν οι Δασικοί υπάλληλοι εάν κάποιος πολίτης, στον οποίο δεν αρέσει το αποτέλεσμα μιας διοικητικής πράξης, ακόμη και της ενδικοφανούς διαδικασίας της πράξης χαρακτηρισμού, προσφύγει δικαστικά για να ακυρώσει την πράξη (και να εκδικηθεί ταυτόχρονα το δημόσιο υπάλληλο που έκανε σωστά τη δουλειά του και ζει με το φοβικό σύνδρομο της άδικης κατηγορίας); Εναντίον ποιου θα στραφεί, σε περίπτωση ελέγχου, το Σώμα Ελεγκτών Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης;
4. Ως πότε θα μετακυλύονται οι ευθύνες για την αποτυχία του «μεγαλόπνοου» σχεδιασμού, άλλων φορέων στις πλάτες των Δασολόγων και των Δασοπόνων;
5. Σε ποιες ενέργειες προτίθεστε να προβείτε προκειμένου να ενισχυθεί η εκπαίδευση και η εργασιακή ασφάλεια των Δασολόγων, των Δασοπόνων και των Δασοφυλάκων; Όταν σε περιπτώσεις μεγάλης ανάγκης δασικοί υπάλληλοι κινηθούν εκτός έδρας, πώς διασφαλίζονται σε περίπτωση ατυχήματος ή εκδήλωσης περιστατικού βιαιοπραγίας σε βάρος τους;
6. Πότε θα εκταμιευθούν τα απαιτούμενα κονδύλια για την παροχή οχημάτων και καυσίμων προκείμενου να εξυπηρετηθούν οι μετακινήσεις της προαναφερόμενης ομάδας εργαζομένων;
7. Με ποιο τρόπο θα αυξήσετε τη μετακίνηση των δημόσιων λειτουργών μέσα στα δάση σε πάνω από 60 μέρες κατ’ έτος; Θα καταργήσετε την παράλογη και απαράδεκτη για τις Δασικές Υπηρεσίες ρύθμιση του νόμου 3833/10 (40/Α’) που περιορίζει τη δυνατότητα μετακίνησης στους Δασικούς Υπαλλήλους;
8. Πότε επιτέλους θα καταβάλλετε τις δεδουλευμένες αποδοχές στους εν λόγω υπαλλήλους; Μήπως έχετε κηρύξει στάση πληρωμών και δεν μας έχετε ενημερώσει;
9. Σχεδιάζετε την εκπόνηση νέου οργανογράμματος των δασικών Υπηρεσιών αφού το προηγούμενο είναι κυριολεκτικά σχεδιασμένο «στο πόδι»;
10. Έχετε συναίσθηση ότι σε περίπτωση που δεν λάβετε τα αναγκαία και προσήκοντα μέτρα προκειμένου να προστατευθούν οι Δασικοί Υπάλληλοι και κατ’ επέκταση τα ίδια τα δάση, καταστρατηγείτε την παρ. 1 του άρθρου 24 του Συντάγματος που σαφώς ορίζει ότι:
    «Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας»;

Ο Ερωτών Βουλευτής

Τέρενς-Νικόλαος Κουίκ